Test głośników podstawkowych GoldenEar Bookshelf Reference X - BRX w HiFi i Muzyka
(...) z czego najbardziej zapamiętam amerykańskie monitory. A najbardziej zapamiętam je z… dynamiki. Mogłoby się wydawać, że tak małe głośniki i dynamika to pojęcia nawzajem się wykluczające. Zdarzają się jednak niespodzianki.
(...) Od monitorów zwykle oczekujemy bardzo dobrej stereofonii. I BRX-y ją dostarczają. Szerokość sceny robi duże wrażenie; bez problemu rozciąga się wyraźnie poza zewnętrzne krawędzie bazy. Zabieg ten sprawia, że słuchaczowi towarzyszy minimalna, ale nieustająca podświadoma ekscytacja. Niemal dziecięca radość z odkrywania czegoś nowego – w naszym przypadku dźwięków rozrzucanych szerzej niż można by się spodziewać.
Amerykańskie monitory grają tak, jak walczy świetnie wyszkolony bokser wagi średniej – który nie ma nokautującego ciosu, za to potrafi regularnie wyprowadzać zawsze dochodzące do celu mocne lewe proste.
Test głośników GoldenEar BRX w The Absolute Sound
"Zespół inżynierów GoldenEar włożył w opracowanie kolumn BRX olbrzymią ilość wysiłku. Dzięki temu, potrafią one odtworzyć muzykę z odpowiednią skalą i perspektywą. W przeciwieństwie do wielu konstrukcji, nie zmniejszają one rozmiarów muzyki odpowiednio do własnych rozmiarów. Oczywiście, po małych kolumnach nie możemy spodziewać się rozmachu i monumentalnej sceny osiąganej przez Wilsony WAMM. Ale w roku 2021 powinniśmy spodziewać się brzmienia lepszego niż to osiągane przez kolumny sprzed 30 lat. BRX podnoszą poprzeczkę bardzo wysoko.
Cała sztuka projektowania i budowy kolumn opiera się na dokonywaniu odpowiednich wyborów na drodze do osiągnięcia zrównoważonego brzmienia o założonym charakterze. Brzmienie BRX opiera się na przejrzystości i dokładności w pokazywaniu prawdziwych muzyków grających w prawdziwych pomieszczeniach. Owszem, można znaleźć na rynku małe kolumny grające bardziej bezpośrednio i z większym wykopem. Coś bardziej dla miłośników Reznora niż Rossiniego. Ale GoldenEar BRX to elegancka konstrukcja najwyższej klasy. Łatwo usłyszeć, że osiągane przez nie połączenie muzykalności i wyrafinowania stoi na najwyższym w klasie poziomie. "
Test głośników GoldenEar Bookshelf Reference X - BRX w highfidelity.pl
"Kolumny BRX są konstrukcjami, które w krótkim odsłuchu nie pokażą nawet dziesięciu procent tego, co potrafią. Otwierają się wraz z czasem, w którym to my musimy się otrząsnąć z naszych przyzwyczajeń. Im lepszy sygnał dostaną, czy to jeśli chodzi o wydanie materiału muzycznego, czy też o elektronikę przed nimi, tym lepiej zagrają. (...) To rzeczywiście „referencja” – w tym sensie, że wszystko, co robi, robi dobrze."
Test głośników GoldenEar BRX w AudioVideo
Jak to się dzieje, że relatywnie mały producent jest w stanie osiągnąć takie zrównoważenie tonalne, taką neutralność i taką rozdzielczość bez popadania w żadną przesadę, a jednocześnie uzyskać wspaniały komfort odsłuchu i nasycenie barw, podczas gdy inni, znacznie bardziej znani od niego „kręcą się w kółko", nie mogąc osiągnąć podobnego efektu? (...)
Niedawno oddałem KEF-y LS50 Meta, miałem okazję słuchać dwóch inkarnacji legendarnych LS 3/5A, miesiąc temu testowałem też znakomite Bowersy 606 S2. I mimo tych niełatwych dla BRX-ów okoliczności twierdzę, że są to kolumny dalece nieprzeciętne. Dlaczego? Zacznę od tego, że one znikają. Znikają jako para głośników w pomieszczeniu i pośrednio jako reproduktory dźwięku. Rysują i malują scenę w sposób niebywale dokładny i realistyczny. Obraz przestrzenny cechuje kapitalna lokalizacja, lekko oddalona perspektywa, a zarazem bardzo dobra namacalność, choć z efektem lekkiego dystansu, co ucieszy posiadaczy niewielkich pomieszczeń i miłośników muzyki klasycznej.(...)
Drugą, fundamentalną zaletą GoldenEarów jest balans tonalny. To jest ten poziom, przy którym nawet doświadczony recenzent ma spory problem: do czego się przyczepić, co jest nie tak? Gdzie dołek, a gdzie górka? Co jest podkręcone, a co stłumione? Mówiąc szczerze, nie wiem. (...)
Na materiale, który nie wymaga reprodukcji niskiego basu GoldenEary zawstydza gros kolumn wielokrotnie droższych – macie moje słowo. (...) W moim prawie 30-metrowym pokoju, ustawione z dala od ścian, BRX-y generowały całkiem „słuszny” bas, który przede wszystkim cechowała dobra zwartość i kontrola. Spodziewałem się mocnego podbicia w średnim lub wyższym basie, tymczasem było ono niewielkie, a definicja niskich tonów, ich czystość, oddanie konturów i barw okazało się dużo lepsze niż początkowo zakładałem. (...)
Gdy włączyłem album „Anastatis” Dead Can Dance znów dotarło do mnie, jak gładki, równy i czysty jest dźwięk płynący z tych monitorów. Bas w „Opium” – mimo oczywistego obcięcia poniżej 45-50 Hz – zachowywał dobrą czytelność i nie brakowało mu jakoś specjalnie energii. Wow, co za granie! Przestrzen znów dała o sobie znać. BRX-y w kapitalny sposób zaakcentowały bogatą ornamentykę tych utworów, te wszystkie efekty przestrzenne stanowiły istotny przyczynek do tego, ze brzmienie muzyki odbierałem jako tak pełne i satysfakcjonujące. Tak to, w największym skrócie, widzę. Rewelacja! Aha, byłbym zapomniał –dynamika. Mikroskala zasługuje na prawdziwe pochwały. Jest to powiązane z fenomenalnym wchodzeniem w strukturę nagrań i znakomitą detalicznością. Album „Sacrum Profanum” kwartetu Adama Bałdycha pochłonąłbym w całości na raz, gdyby nie to, ze musiałem napisać ten tekst i skonczyć numer na czas. A niech to szlag! (...)
Tak, jest to referencja.(...) Powitajmy wiec najtańsze zestawy w kategorii A naszego rankingu.
