Inspiracja dla Sabriny wywodzi się z dwóch odległych i pozornie różniących się od siebie źródeł: wcześniejszej konstrukcji WATT/Puppy i topowego głośnika Wilson Audio – Alexandria XLF. WATT/Puppy był rezultatem wiary Davida Wilsona w to, że dobrze zaprojektowany, kompaktowy głośnik mógł przewyższyć działaniem znacznie większe systemy klasy state-of the-art w czasach sobie współczesnych. Sabrina ma niemal takie same wymiary, jak jej prekursor z lat 80-tych. Alexandria XLF z drugiej strony, reprezentuje aktualne ukoronowanie ponad 30-letniej pogoni Wilson Audio za rozwiązaniem, które pozwoliłoby przerzucić most ponad przepaścią dzielącą muzykę graną na żywo i jej reprodukcją kreowaną przez urządzenia elektroniczne. Rozwiązania zastosowane w Alexandrii pozwalają na najbardziej precyzyjne na świecie wyrównanie czasowe przetworników, a w jej projekcie wykorzystano przetworniki własnej konstrukcji oraz moduły obudowy wykonane z opracowanych przez firmę Wilson Audio materiałów, dzięki którym rezonanse i podkolorowania dźwięku redukowane są do niewykrywalnych przez ludzki słuch poziomów.
Test głośników Wilson Audio Sabrina w Hi-Fi i Muzyka
To pozycja obowiązkowa na liście odsłuchów. Doskonale zrozumiem osoby, które po krótkim romansie stwierdzą, że nie ma po co szukać dalej. Sabrina to materiał na żonę. Maciej Stryjecki
Celem, jaki przyświecał inżynierom podczas pracy nad Sabriną, było wydobycie istoty wiedzy i doświadczenia zawartego w projekcie Alexandrii. Dzięki temu można było stworzyć głośnik, który podobnie jak pierwszy WATT/Puppy, będzie mógł stanąć obok znacznie większych systemów i zaoferować taki poziom dynamicznego kontrastu oraz harmonicznej ekspresji, jaki charakteryzuje wszystkie konstrukcje Wilson Audio.
Nowa Architektura i Sprawdzone Materiały
Kiedy rozpoczynamy dyskusję na temat projektu architektury zestawu głośnikowego, filozofia Wilsona okazuje wywodzić się z idei która mówi, że zewnętrzna forma głośnika nierozerwalnie łączy się z jego funkcją.
Unikalne aspekty właściwego opóźnienia propagacji dźwięku, modułowa konstrukcja oraz dbałość o jak najniższe rezonanse obudowy, wymusiły na przestrzeni dekad specyficzny wygląd zestawów głośnikowych Wilsona. Jednak w tej wzajemnej interakcji pomiędzy technicznymi, a estetycznymi ideałami, zawarte jest swoiste piękno. Obudowa Sabriny jest montowana ręcznie, klejona przy pomocy odpowiednich środków, ręcznie piaskowana, żelowana, pokrywana wieloma warstwami lakieru samochodowego, kontrolowana pod kątem jakości, a następnie polerowana w celu uzyskania takiego samego standardu, jaki charakteryzuje wszystkie pozostałe głośniki Wilsona. Część przednia i spodnie panele wykonane są z firmowego kompozytu oznaczonego literą „X”.
Test głośników Wilson Audio Sabrina w The Absolute Sound
Głośniki dostarczyły mi jedne z najwspanialszych sesji odsłuchowych jakie przeżyłem, a wisienką na torcie niech będzie fakt, że są one niezwykle rozsądnie wycenione. Neil Gader
Kiedy cały układ przetworników głośnika zostanie wyrównany czasowo – tak aby natarcie transjentów z każdego przetwornika docierało do uszu słuchacza w tym samym czasie, osiągamy gruntowną poprawę dynamiki, detali harmonicznych, przejrzystości, a także wszystkich innych istotnych parametrów jakości dźwięku.
Mówiąc prosto, wszystkie czynniki charakteryzujące to, co mózg odbiera jako „rzeczywiste” w muzycznej reprodukcji, są wzięte pod uwagę. Regulowane moduły przetworników w większych konstrukcjach Wilsona są stosowane w celu zapewnienia jak najlepszej kontroli wyrównania czasowego, w wielu różnych otoczeniach odsłuchowych.
Niemniej, w pojedynczej obudowie głośnika, takiej jak w przypadku Sabriny, koncepcja wyrównania czasowego wciąż ma istotne znaczenie. Zestaw przetworników w Sabrinie został zoptymalizowany czasowo pod kątem typowego pomieszczenia odsłuchowego (stąd bierze się nachylenie frontowej części głośnika).