Stealth Audio
Varidiginterkonent cyfrowy
Varidig (skrót od VARIable DIGital) to ekskluzywna (zgłoszona do opatentowania) technologia Stealth Audio. Konstrukcyjnie Varidig różni się od wszystkich innych kabli cyfrowych na rynku, ponieważ jego porowaty dielektryk Teflon jest grubszy w środku kabla niż na końcach, skok skręcania zmienia się również wzdłuż kabla - co jest bardzo pomocne w redukowaniu wewnętrznych rezonansów kabla.
Ta wyspecjalizowana geometria dielektryczna eliminuje niedopasowanie impedancji w krytycznych punktach (gdzie złącza są dołączone do kabla, tj. między złączami RCA z natury o niskiej impedancji lub wciąż dalekimi od XLR 110 Ohm, a samym kablem), co pozwala uzyskać prawidłową charakterystyczną impedancję kabla w całości łącznie ze złączami (75 omów dla wersji S/PDIF i 110 omów dla AES/EBU) i dzięki temu znacznie zredukować odbicia sygnału w kablu. Ta technologia działa równie dobrze w konfiguracjach S/PDIF i AES/EBU.
Impedancja kabli Varidig
Kable Varidig są dostępne w konfiguracjach S/PDIF (koncentryczny, 75 omów) RCA-do-RCA, RCA-BNC i BNC-BNC oraz zbalansowanych AES/EBU (110 omów, XLR-do-XLR); BNC na BNC Varidig może być również wykonany w konfiguracji 50 Ohm - na specjalne zamówienie. Ponieważ kable Varidig są wykonywane ręcznie – tj. nie przez maszynę, możemy je wykonać z każdą realistyczną impedancją charakterystyczną – powiedzmy od 20 omów do grubo ponad 200 omów, ale potrzeba takich kabli jest czysto teoretyczna.
Brzmienie Varidig
Ze względu na zalety swojej konstrukcji, Varidig pozwala, aby więcej informacji cyfrowych ze źródła dotarło do miejsca przeznaczenia w postaci niezniekształconej i jest to słyszalne: subiektywnie, zmniejszone lub wyeliminowane odbicia w kablu cyfrowym są odbierane jako cichsze tło, czystszy dźwięk ogólny i lepsze” skupienie” i „atak”. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej zaawansowany i wyrafinowany sprzęt jest używany, tym lepszy wynik można osiągnąć przy użyciu kabla Varidig.
Tuleje do tuningu STEALTH
Bazując na licznych odsłuchach z różnymi urządzeniami, kablem STEALTH „-T” z obrożą strojeniową w optymalnej pozycji, ogólny wynik (dźwięk) jest lepszy niż z kablem bez tulei, niemniej z obrożą w niewłaściwym położeniu dźwięk nie jest tak dobry jak z kablem bez kołnierza. Najlepiej brzmiąca pozycja tulei jest inna dla każdych dwóch urządzeń podłączonych tym kablem, stąd niemożliwe jest wskazanie tego samego miejsca (lokalizacji) obroży, dając taki sam dźwięk jak bez tulei. Znalezienie najlepszej pozycji obroży jest procesem długotrwałym i wymaga trochę czasu i cierpliwości. Zwykle potrzebne są dwie osoby (jedna słucha, a druga przesuwa obrożę). Jeszcze lepiej mieć kilka osób i słuchać razem. Tak więc zwykle wieczór, a nawet cały dzień można poświęcić na znalezienie najlepszej pozycji obroży – dla konkretnego systemu audio. Ale wynik jest wart wysiłku!
Ogólnie rzecz biorąc, znalezienie najlepszej pozycji przesuwnego kołnierza strojenia na kablu audio STEALTH jest podobne do znalezienia najlepszej pozycji (lokalizacji) pary głośników w pomieszczeniu: system audio brzmi dużo lepiej, jeśli położenie głośników w zoptymalizowanym, a ten sam system audio nie brzmi dobrze z niewłaściwym (nieprawidłowym) ustawieniem pary głośników w pomieszczeniu.
Na kablu Varidig-T zacznij od kołnierza umieszczonego około 8 cali od źródła sygnału i wsuwaj w odstępach co ½ cala i słuchaj w każdej pozycji. Zwykle znalezienie najlepszej pozycji zajmuje około godziny.
Wersje przewodów Varadig
Varidig to standardowa wersja przewodu Varidig bez tulei tuningowej. Varidig-T ma kołnierz tuningowy STEALTH. Poza kołnierzem tuningowym przewody są identyczne. Varidig-T Select jest wyjątkowy: chodzi o tolerancje. Nawet najlepsze części, najlepszy drut i najlepsza izolacja – wszystko ma tolerancje, wiele parametrów różni się w pewnym stopniu, rozbieżności są mniejsze lub większe od wartości optymalnej. Takie rozbieżności występują w kablach niezakończonych, złączach używanych do zakańczania oraz w kablach całkowicie zmontowanych.
Tolerancje fabryczne są ustalone tak, aby wszystkie produkowane przez Stealth Audio kable działały dobrze. Ale niektóre egzemplarze kabli z partii gotowych kabli dają lepsze pomiary na przyrządach niż inne. Prostą i prostą metodą byłoby oddzielenie ich od partii i odłożenie na bok oraz oznaczenie ich jako wersja „Select”. Aby zwiększyć liczbę kabli o najlepszych parametrach w każdej partii, inżynierowie Stealth Audio opracowali procedurę.
W przypadku wersji Select wybierają z pierwszej ręki najlepsze części: złącza i przewody. Z wybranych części przygotowują wiązki kabli – w ten sposób są wyłaniani kandydaci do wersji Select jeszcze przed podłączeniem złączy. Najlepiej zmierzone kable – zwykle od 2 do 5 z dziesięciu wykonanych – są ręcznie wybierane do wersji Select. Następnie są podłączane złącza i mierzone zmontowane kable, aby upewnić się, że Select kontynuuje pomiary najlepiej po złożeniu. Między innymi mierzona jest impedancja charakterystyczna kabli przy wybranej częstotliwości, ich tłumienie elektryczne (widmo harmonicznych, przy wysokich częstotliwościach), a także liczbę utraconych pakietów przesyłanych w obie strony w danej jednostce czasu oraz poziom tłumienia składowej wspólnej (ocena jakości symetrii i ekranowania).
Jakość Stealth Audio
Po wykonaniu i skompletowaniu kabla STEALTH, przewód jest testowany na zastrzeżonej maszynie, zaprojektowanej i wykonanej przez zespół inżynierów Stealth Audio specjalnie do tego celu. Kable podłączamy do zacisków lub z obu stron, a osoba testująca skręca i potrząsa kablem, naśladując normalne użytkowanie. Maszyna jest w stanie rozpoznać i wyświetlić (alarm) w przypadku krótkiej utraty łączności lub zmian parametrów przewodności, nawet tak krótką chwilę trwającą kilka mikrosekund. STEALTH AUDIO nigdy nie dostarcza kabli, które nie przeszły testów wewnętrznych i gwarantuje, że produkty są w 100% niezawodne.
Dlaczego kable Varidig brzmią lepiej niż inne przewody cyfrowe w podobnej cenie?
- Żadna znana nam firma nie oferuje kabli cyfrowych o zmiennej (zmieniającej się na długości przewodu) geometrii.
- Porowaty Teflon - który jest lepszy niż lity Teflon - nie jest powszechnym dielektrykiem w kablach audio
- W niestandardowych złączach Stealth RCA dielektrykiem jest teflon, a styki są z litego srebra – co jest lepsze niż jakiekolwiek inny materiał platerowany złotem, srebrem czy rorem.
- Stealth Audio wykonuje również własne złącza XLR (dielektryk teflonowy, bardzo lekkie puste styki z litego srebra, wsporniki z kevlaru... Wspominam o tym, ponieważ nawet najlepsze i najbardziej znane złącza (na przykład WBT) nie produkują własnych złączy XLR: to zbyt trudne i drogie. Cardas, Furutech i XHadow oferują swoje XLR, ale zdaniem Stealth Audio ich złącza są znacznie lepsze..
- Nikt nie używa topologii LITZ dla realizacji "masy/ekranu" kabli cyfrowych (daje to bardziej „przezroczystą” ścieżkę masy i pracuje na wyższych częstotliwościach oraz pomaga zmniejszyć wpływ zakłóceń RF i EMI ścieżki uziemienia.
- Nikt nie używa zmiennego skoku owijania w geometrii kabli do kontrolowania rezonansów. To jest jak używanie wielu portów bass reflex dla głośnika: wyższy główny rezonans „Q” jest rozbity na kilka mniejszych z niższym Q, a wynikowy charakterystyka jest znacznie bardziej liniowa.
- Zmontowany kabel Varidig zakończony RCA jest bardzo lekki (poniżej 1 uncji, łącznie ze złączami) i niezwykle elastyczny a przy tym trwały.
Dlaczego S/PDIF i AES/EBU brzmią inaczej?
Należy wspomnieć o ciekawym zjawisku, a mianowicie kable S/PDIF i AES/EBU brzmią inaczej, mimo że wykorzystują tę samą koncepcję projektową. Czemu? Dzieje się tak z kilku powodów.
- Złącza znacząco wpływają na jakość dźwięku we wszystkich kablach, ale w przypadku dźwięku cyfrowego jakość złącza jest równa lub ważniejsza niż w audio analogowym. Kable S/PDIF i AES/EBU wykorzystują różne złącza i jest to częściowo stanowi przyczynę różnic dźwiękowych.
- Zarówno w przetwornikach cyfrowo-analogowych, jak i transportach układy S/PDIF i AES/EBU są różne i te układy mają inny dźwięk. W niektórych DAC-ach układy wejściowe są takie same, ale sygnał S/PDIF wchodzi i wychodzi bezpośrednio, podczas gdy AES/EBU przechodzi przez wbudowany transformator symetryzujący - który jest również odpowiedzialny za różnice w dźwięku.
- Nie ma sposobu, aby przewidzieć, czy S/PDIF czy AES/EBU będą brzmiały lepiej, jedynym znanym mi sposobem jest uzyskanie obu typów kabli S/PDIF i AES/EBU i posłuchać oraz podjąć decyzję, który z nich brzmi najlepiej z danym źródłem cyfrowym i jego odbiornikiem.
- Różnice w kablach cyfrowych – choć wciąż słyszalne – zwykle nie są tak wyraźnie artykułowane, jak w analogowych interkonektach. Przede wszystkim dlatego, że przyzwoity przetwornik cyfrowo-analogowy może „zablokować się” na sygnale cyfrowym przesyłanym przez dowolne dwa przewody i nadal brzmieć mniej więcej przyzwoicie... Ale z dobrym kablem cyfrowym zagra zdecydowanie lepiej!
Impedancja charakterystyczna przewodów cyfrowych Varidig
Sygnał cyfrowy przesyłany jest cyfrową „linią transmisyjną” – gdzie impedancja wyjściowa (urządzenia nadawczego), cyfrowa impedancja kabla interkonektowego i impedancja odbiornika (DAC) jest taka sama: 75 Ohm (lub 110 Ohm w AES/EBU). Jest to impedancja charakterystyczna, która nie jest tym samym co impedancja elektryczna. Impedancja CHARAKTERYSTYCZNA jest bezpośrednio związana z wymiarami geometrycznymi kabla i właściwościami zastosowanego dielektryka. Można go obliczyć za pomocą kilku parametrów kabla, ale wszystko, co musimy wiedzieć, aby zrozumieć koncepcję Varidig jest to, że dla danej grubości przewodu środkowego (w kablu koncentrycznym) i danego dielektryka, grubszy kabel będzie miał wyższa impedancję charakterystyczną niż cieńszy.
Większość cyfrowych kabli audio używanych do S/PDIF to kable koncentryczne i wykonane z masowego, maszynowego kabla koncentrycznego. Zabawne w impedancji charakterystycznej jest to, że chociaż jest ona definiowana jako impedancja kabla o nieskończonej długości (bardzo, bardzo długi), krótki odcinek tego kabla będzie miał taką samą impedancję charakterystyczną - jeśli ten kabel ma stałą średnicę wzdłuż jego długości.
Kabel cyfrowy STEALTH Varidig jest inny: jego grubość (średnica) nie jest stała i zmienia się na długości; stąd nazwa Varidig – od Variable Digital. Dlaczego to się robi w ten sposób? Wkrótce będzie jasne: zaraz po tym, jak przyjrzymy się, co się dzieje w transmisji sygnałów cyfrowych.
W standardowym (zwykle) cyfrowym łączu audio mamy kable (zwykle o impedancji charakterystycznej 75 omów), zakończone złączami na obu końcach. Rzadko są to złącza typu BNC, a najczęściej RCA. BNC istnieją w prawdziwie 75-omowej formie, ale naszym wspólnym, zwykłym cyfrowym złączem audio jest głównie RCA. W przeciwieństwie do BNC, złącza RCA nie mają impedancji 75 omów – zwykle to 30 lub 40 omów (jedyny wyjątek to WBT Nextgen, ale dielektryk użyty to trochę formowanego plastiku, a dodatkowo pękają zbyt łatwo - ale mimo to są doskonałe złącza; NextGen też nie mają 75 omów – mają około 90 lub 100 omów.
Tak więc do dyspozycji mamy złącza RCA, które mają znacznie niższą impedancję charakterystyczną (zwykle gdzieś w zakresie od 30 do 40 omów). Gdy te złącza 30 lub 40 omów są podłączone do kabla 75 omów, powstaje niedopasowanie impedancji na obu końcach kabla. Zgodnie z teorią cyfrowej transmisji sygnału (i praktyką ☺) dzieją się dwie rzeczy: nasz sygnał jest albo częściowo pochłonięty w tych punktach niedopasowania impedancji lub częściowo odbity z powrotem (do miejsca, z którego pochodzi). Trudno powiedzieć, jaka część sygnału jest odbijana lub pochłaniana. Po prostu jakaś jego porcja. W każdym razie zawsze więcej niż nic.
Co to znaczy? Dane zostały częściowo utracone. Jednak niektórzy ludzie nawet to lubią: mylą tę utratę informacji z dodatkowym „ciepłem” sygnału), ale dane utracone lub odbite jest łatwo zauważalne jako pogorszenie obrazu na ekranie telewizora o wysokiej rozdzielczości. Dla audiofila z dobrym słuchem utrata danych nigdy nie jest dobra. Odbite dane są jeszcze gorsze ponieważ na miejsce utraconych podstawiają fałszywe. Kiedy sygnał jest częściowo odbijany z powrotem od złącza, wraca wzdłuż kabla, a następnie jest ponownie odbijany (z drugiego złącza i z drugiego końca kabla) – czyli odbija się w przód i w tył w kabli, aż rozproszy się w mniejsze „części” I ostatecznie zamienia się w ciepło. Artefakty tej „odbijającej się” części sygnału mogą zakłócać główny sygnał i zniekształcać prezentację audio.
Dodatkowo dochodzi zjawisko wpływu odbić sygnałów w przewodach cyfrowych na układy (bramki) cyfrowe odbierające sygnał z kabla, dlatego dobre przewody nieco dłuższe (np. 1.5m) brzmią zawsze lepiej niż krótsze, a mianowicie odbicia sygnałów cyfrowych w dłuższych przewodach w mniejszym stopniu zakłócają układy wejściowe.
